Badania geologiczne to niezwykle istotna część inwestowania w nowe nieruchomości. Kompleksowe badania pozwalają na uniknięcie w przyszłości nieprzyjemnych awarii, takich jak pęknięcia ścian czy osunięcia gruntu. Kluczowym elementem jest badanie właściwości fizycznych gruntu, które pozwala ustalić potencjalne zagrożenia dla konstrukcji budynku.

Właściwości fizyczne – definicja

Właściwości fizyczne to grupa wartości, które są matematycznie wyliczane, aby ocenić ryzyko niekorzystnych zachowań gruntu w przyszłości. Do właściwości fizycznych gruntu należą:

• Gęstość właściwa – stosunek masy suchego szkieletu do jego objętości
• Gęstość pozorna – stosunek masy próbki do jej objętości, wraz z porami
• Porowatość – stosunek objętości porów w próbce do całkowitej objętości
• Wilgotność – procentowy stosunek masy wody gruntowej do masy suchego szkieletu
• Plastyczność – procentowa zawartość wody w gruncie do masy suchej próbki
• Współczynnik filtracji – zdolność do przepuszczania wody
• Uziarnienie – określa procentowy udział danego rodzaju w określonej próbce
• Zagęszczenie – stosunek naturalnego zagęszczenia do maksymalnego możliwego

Każda z własności przyjmuje konkretną wartość, która później porównywana jest z ogólnie przyjętymi normami, będącymi podstawą do podejmowania wszelkich decyzji. Każdy z czynników może mieć kluczowe znaczenie dla późniejszego stanu konstrukcji – na przykład domy zbudowane na gruntach o niskim współczynniku filtracji mogą przemieszczać się delikatnie w okresie podwyższonej wilgotności. Współczynnik ten w dużej mierze zależy od składu mineralnego gruntu, ale także uziarnienia i porowatości, przez które woda ta mogłaby się przedostawać do wnętrza gruntu. Wartości pozostają więc w ścisłej korelacji, stale wzajemnie na siebie wpływając. Ponadto, na podstawie trójkąta Fereta, przedstawiającego zależności między poszczególnymi frakcjami uziarnienia, można określić rodzaj gleby oraz jej zdatność do stawiania konstrukcji.

Badanie gruntów

Rodzaj oraz obszerność badań zdeterminowane są przez planowany rodzaj zabudowy na danym terenie. Każda kategoria wymaga określenia wartości konkretnych czynników oraz przyrównania ich do wcześniej ustalonych norm. Kategorią I objęte są drobne konstrukcje, do których budowy wystarczą zaledwie podstawowe badania, by upewnić się, że budowla w żaden sposób nie zagraża życiu ludzkiemu. Do II kategorii zalicza się bardziej złożone konstrukcje, w których zwraca się uwagę na nieco inne czynniki. Kategoria III obejmuje budynki szczególnie narażone na usterki, do których budowy, konieczny jest pełen zestaw badań. Pozwalają one na określenie ewentualnych przeciwwskazań przy projektowaniu fundamentów.

Znaczenie badań właściwości fizycznych gruntów jest niezwykle ważne – odpowiednio przeprowadzone, mogą zabezpieczyć przed ewentualnymi problemami z konstrukcją budowaną w ramach inwestycji. Niedroga inwestycja na wstępie może oznaczać zaoszczędzenie dużo większych pieniędzy, które następnie trzeba będzie niestety przeznaczyć na ewentualny remont.